Problemen

Die wolk begon al een bepaalde vorm te krijgen, maar er was een probleem: ze stond nog altijd op de grond. Mocht ik die ophangen aan het gebinte?
Neen! Het is een zelfdragend dak, met amper enkele steunpilaren, en er was geen enkele ingenieur bereid van daar eens te komen naar kijken, en zijn handen in het vuur te steken, om mij uit de nood te helpen. Ik stond daar dus met een halve vorm.
Bovendien liep de maand ten einde, en ik herlas nog eens de overeenkomst die ik getekend had. Iedere dag dat ik het magazijn langer gebruikte dan 31 maart diende ik 250 euro per dag te betalen! Dat had ik even over het hoofd gezien.
De felle madam van de dienst Kunsten beloofde mij stellig uit te kijken naar een andere lokatie.
Ik moest dan standby zijn om onmiddellijk klaar te zijn om er weer in te vliegen.
Maar de Paasvakantie wenkte, ik voelde al nattigheid, dit zou nooit lukken.
Ik deed alles wat ik kon, iedereen deed alles wat zij of hij kon.
Dat zijn situaties die ik ken: als het niet meer op te lossen is, lost het zichzelf wel op.
Mijn jongste dochter en ik konden een goedkope vlucht naar Rio versieren, en weg waren wij. We wilden die vakantie van het vorig jaar nog eens overdoen.
De felle D.P. van de dienst Kunsten kreeg een hartstilstand, bij wijze van metafoor gesproken.