Stormen zal ik bedwingen, armoe en bittere kou...
Zo gaat het er aan toe in het liedje van Raymond v.h.G.
Het was zondag 02.05.2002
Het waaide weer storm.
De dienst Kunsten had een mooi programma geknutseld.
Bovenop de wolk was er een zeil gespannen, om het monument te 'onthullen'.
De kunst bestond erin het zeil daar te laten, en niet van het te laten vallen. Dat bleek niet erg mogelijk. Maar er was ook voorzien in een vrolijk orkestje dat rommelige muziek speelde. Echte kunst. Ik was er zot van, en helemaal gek dat dit alles te mijner eer en glorie gebeurde.
En er was ook een optreden van de legendarische weerman Armand Pien, die een hele speech afstak, waarin hij voorspelde dat Gentbrugge voortaan steeds plaatselijk bewolkt ging blijven, maar dat daar tegenover stond dat er wel altijd twee mooie opklaringen zouden verschijnen in de vorm van mijn dochters...
Spijtig dat ik niet heel zijn lofzang kon horen, ik werd overstelpt met vragen van journalisten. Tja, het was zondag, de persen wachtten op de maandagkrant.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten