Die cheque valt eigenlijk wel mee.
Die reis die ik op het oog had komt er aan. Ik ga samen met mijn jongste dochter naar Brazilië, op bezoek bij mijn broer die daar al dertig jaar woont.
Het is een heerlijke Paasvakantie.
We reizen via Rio, waar hij een villa heeft, en waar 's nachts de geweerschoten te horen zijn van de rivaliserende drugsbendes in de favella's, naar Recife waar hij woont, en talloze andere wondervolle plaatsen en locaties.
Ondertussen maak ik voortdurend schetsen en aquarellen van dat ventje dat ik Fredje noem.
Hoe zal Fredje er eigenlijk uitzien?
Maar dat Fredje, is dat eigenlijk niet mijn eigen zelve ik?
En hoe zal ik die wolk maken...
Het budget dat mij door de stad wordt toegeëigend bedraagt slechts 12.500 euro, alles inbegrepen, ook BTW.
Daar moet een man met een commerciëel verleden sponsering voor kunnen krijgen.
Ik besluit dat die wolk zal gemaakt worden in roestvrij staal, inox, dat ik zal drijven, marteleren, hameren en slaan tot ik de juiste vorm heb. De staalfabriek Sidmar, nu Arcelor en nog strakser Mittal, zegt me initiëel toe dat ze het staal wil schenken.
Een roemrijke toekomst ligt wijdbeens op me te wachten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten