02/08/1999
Capodimonte
Veel gelezen, weinig geschreven.
Zondag was ik nog eens naar het winkeltje met de blitse meisjes gereden. Iemand claxonneert, tja in Italiƫ gebeurt dat meer, maar het is Johan. Ze gaan een goed plaatsje zoeken om te camperen.
In de namiddag ging ik hen zoeken. Er was me al een aardeweg opgevallen die steil naar boven liep en waar je ongetwijfeld een mooi uitzicht had op het meer.
Wat verscholen achter een rots stond een Alfa te wippen met een koppel in, dat dingen deed die door de paus verboden zijn. Wat verder naar boven zie ik een camper staan, het zijn ze.
We brengen samen de dag door, maar 's avonds lig ik alweer vroeg in mijn tentje. Een hond blaft eindeloos tegen zijn echo die over het meer galmt. Een Italiaans koppeltje links stopt niet met zijn parlando, waarop een Duits koppeltje rechts in verregaande staat van wijn begint te lallen. Ik overweeg van mijn hoofd eens uit mijn tent te steken en 'Ruhe' te roepen, of het meer bekende 'Scheisse!', maar toen bedacht ik dat iedereen wellicht wakker lag van mijn gesnurk.
Ik steek dan maar Mozart in mijn walkman.
04/08/1999
Gradoli
Camping 3 Gradini
Inderdaad, zo leer je nog Italiaans: het is een zeer gezellige kleine camping met drie niveau's tegen de rotswand opklimmend.
Gisteren was een uitstapdag met de camper: Orvieto, een heel mooie kerk, kitch, maar mooie kitch. En het beeldenpark van Bomarzo, heel speciaal.
s' Avonds BBQ, en na de wijn mijn tentje opgezet in een tarweveldje. Het regent heel de nacht en ik lig weldra in een plas. Geen oog meer dichtgedaan. Wat een ellende. Alles was nat.
Vandaag geniet ik weer van de rust en het uitzicht op het meer en een paar mooie campeersters waarvan er ene altijd vriendelijk goeiendag knikt als ze te pas en te onpas voorbij loopt. Ik zit evenwel met mijn gedachten in Tibet.
06/08/1999
Lago di Garda
We zijn weer in dezelfde camping die we op de heenreis hadden.
Gisterenavond had Johan een afspraak met een koppel vrienden, en we aten samen een overheerlijke forel. Die man ken ik al jaren van zien, en zijn vrouw blijkt dezelfde richting gevolgd te hebben als ik: monumentale kunsten. Ze geeft les.
Het is het einde van mijn zoektocht. Ik sta weer op het punt dat ik 22 jaar ben en moet kiezen tussen kunst en commercie. Toen koos ik voor commercie, en nu staat mijn besluit vast, ik kies voor kunst.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten