Verrassing!

De winter was genadig, amper één weekje koud.
De lente laat haar geuren los, de bloembollen geven het beste van zichzelf.
Het is woensdag, ik loop nog even een kringloopwinkel binnen om te vinden wat ik eigenlijk niet zoek. 'k Ga ook eens achteraan zien, daar staan altijd fietsen en fietsjes. Eens kijken of er zo een modelletje staat zoals dat van Fredje. Dan kan ik er alvast aan beginnen, mochten de edele dames en heren van de gemeenteraad ooit beslissen dat het werk moet hesteld worden...
Veel fietsjes, maar niet dàt modelletje.
Mijn nichtje is jarig, op bezoek dan maar, koffie en taart.
'Er staat een nieuw fietsje bij uw Fredje', zegt mijn schoonzus, 'maar 't heeft een andere kleur'.
Ik slik mijn stuk taart geheel en al door.
'Die kwieten van de dienst Kunsten hebben toch niet zelf gezorgd voor een ander fietske!', protesteer ik.
Daarheen.
Inderdaad, een wit fietsje met bleekblauw...
Maar dat is verdorie het originele fietsje!
En het is puik geschilderd, mooi gedaan, zelfs met wat dégradé, knap werk...
De kleuren van de Gantoise, bedenk ik opeens: Buffalo, Buffalo, AA Gent!
En dat staat daar zomaar gewoon geparkeerd tegen dat Fredje.
Ik mail naar de dienst Kunsten, of ze het willen laten ophalen, of teminste het vastleggen met een slot. Ik zou het anders wel zelf meenemen, maja, dan zou dat diefstal zijn, 't is tenslotte van de stad.
Ze zijn het gaan halen, het staat nu in een magazijn, te wachten op wat komen gaat.
Verdorie, ik zou die loeder wel eens willen ontmoeten die dat gedaan heeft.
Hij krijgt (waarom gaan we er zo vlug van uit dat het een mannelijk exemplaar is? Tja, vrouwen zouden er eerder een pulleke voor breien...) van mij een voorstudie van het Fredje, gratis.